การอุบัติ

n. occurrence

related: happening

syn.: การกำเนิด, การเกิด, การบังเกิด sample:

นักโบราณคดีสามารถใช้กระดูกมนุษย์เป็นเครื่องบอกการอุบัติของมนุษย์ในสมัยแรกได้